Yok bundan böyle ter yarası

Zincir tutsaklığı ve sabır

Kırbaç yalvartması sessizliğin

Can pazarı ve kahır yok

Her şey yaşanan şu gün gibi gerçek

Adımız halk olduğu günden beri

Bir direnç olmuştur bizde sevinçler

Şimdi acının her kuraklığında

Onlar

Yüreğimizin ovalarına çiselenirler

Adnan Yücel

Akılların yaşta değil başta olduğu, delişmen yüreklerin sokaklarda mavzer gibi patladığı yıllarda birlikte yürüdük faşist çetelerin üstüne. Bezirgânlığın bekçilerine dar ettik Ankara’nın Etimesgut’unu, Sincan’ını. Gazi Eğitim Enstitüsü’nde göğsümüzü siper ederek egemenlerin bombalarına, mermilerine insanlığın onur defterine adımızı yazdırdık. Kendimize dair hiçbir beklentimiz olmadan bilgimizi, bilimimizi, bilincimizi ve okyanus sevgimizi paylaştık okullarda öğrencilerimizle; bizden öğrendi bu ülke, daha da güzel bir ülke olacağını. Ben, Niğde Bor’da başlayan yaşamımı Ankara’da noktaladım dün sabah. Gözüm arkada değil, çünkü ömrümü dünyanın en güzel insanlarıyla en güzel hasretlerin kavgasıyla taçlandırdım; “İnsanın İnsan olma Kavgasının” sıra neferi olmanın onurunu taşıyarak ayrılıyorum aranızdan. Oğlum Sarp sizin de daha çok oğlunuz artık; hepinizi birbirinize emanet ediyorum. Hoşça kalın benim dağ yürekli, gül yüzlü dostlarım.

GÖNÜLDAŞIMIZ, YOL ARKADAŞIMIZ, ÜYEMİZDİ! BİZİMLE HEP YAŞAYACAK!

DOSTLUK YARDIMLAŞMA VAKFI