Dünya yeni bir yıla girerken Malatya’da merhaba demişsin hayata. Yaşam yolculuğunun daha başında henüz çocukluğunu bile bilmeden yetimlikle tanışman yediğin ilk darbe olmuş. Yaşamın yükü altında ezdirmemiş sevdiklerin seni. Her şeye inat azimle okuduğunu biliyoruz, Necati Bey İlkokulu, Kubilay Ortaokulu ve Turan Emeksiz Lisesi bir çırpıda geride kalmış. Bitirdiğin lisenin adına yakışır bir özgürlük sevdalısı olacağın belliymiş daha o yıllarda. 1974-75 Öğrenim yılında Malatya’dan Ankara’nın ODTÜ’sünün Jeoloji Mühendisliği’ne geldiğinde seni tanımış ve anlamıştık bunu. En az konuşan, söylemekten çok eylemeyi önemseyen ağırbaşlı, çok görmüş geçirmiş derviş halinle çoğumuz için örnektin. ODTÜ ÖTK da, Dev-Genç’te derin bir tevazuuyla sarmaladığın militanlığınla bildik seni. Bu yüzden senin olduğun yerlerde hep kendimizi güvende hissettik, çünkü dostluğun da yoldaşlığın da hep sahiciydi. Onca koşturmaya rağmen derslerinde de başarılıydın, mezun olmana ramak kala seni aldılar aramızdan, 16 Haziran 1980’de. Can arkadaşın Şevki Kobal’ın öldürüldüğü sırada yakaladılar seni, yüreğin onun acısıyla doluyken işkencelere uğradın. İşkencede de suskundun, söylediğin tek şey ismindi ve böylece başladı mahpusluk yılların. Mamak, Buldan, Urla, Ulucanlar, tekrar Mamak… 1984 başlarında yeniden başladığında hayata seni sen yapan değerlerden hiç kopmadın. Aynı tevazu, aynı ağırbaşlılık, aynı sarsılmaz dik duruş. Yeniden buluştun yol arkadaşlarınla, her yeni girişimde yer aldın. Dostluk Yardımlaşma Vakfı’nın İzmir’de gelişip güçlenmesinde en büyük emek sahiplerinden biri oldun.

Ve yine dünyamız yeni bir bahara merhaba demeye hazırlanırken bu defa sen bizi yoldaşsız bıraktın, yine sessiz, yine sitemsiz… Seni toprağa verirken yağan bahar yağmuru bile yüreğimize düşen koru söndüremedi. Ve o an daha çok anladık ki sen bizsiz biz sensiz hiç olmayacağız. Gösterişsiz tevazuunla hep omuz başımızda durmaya devam edeceksin. Ve seni, uğruna bir ömür harcadığın hesapsız dostluğun, yürekten dayanışmanın ve kardeşçe paylaşmanın dünyasında hep var edeceğiz, el ele, hep birlikte…

ÜYEMİZ, YOL ARKADAŞIMIZDI !
BİZİMLE HEP YAŞAYACAK !

DOSTLUK YARDIMLAŞMA VAKFI